Uvođenjem železničke pruge na relaciji Segedin – Subotica 1869. godine, Palić je doživeo prosperitet. Olakšan je dolazak posetilaca iz Subotice, Segedina, pa i iz udaljenijih krajeva Austro-Ugarske Monarhije. Sledeće godine su uvedeni izletnički vozovi na istoj relaciji, dok je prvi mesni kupališni voz na relaciji Subotica – Palić saobraćao od 1877. godine. Uz prugu je prvo podignuta mala stanična postaja, dok je današnja stanica izgrađena tek oko osamdesetih godina 19. veka. Širenje Palića i izgradnja letnjikovaca se nastavila uz prugu i severno od železničke stanice.
Stanica je izgrađena u produžetku Splitske aleje, severno od Segedinskog puta, prema tipskim planovima. To je podužni objekat sa drvenim tremom koji je orijentisan prema pruzi, a proteže se čitavom dužinom zgrade. Jednostavne je arhitekture, na njoj se mešaju elementi klasicizma i eklektike. Dekoracija je svedena u vidu blago profilisanih opšava koji obavijaju otvore kao i ivice objekta. Trem je skromne obrade sa drvenim stubovima, dekorativnim konzolama i niskom ogradom.
Objekat je do danas zadržao izvorni oblik i funkciju.
